Πρόκειται για την πρώτη ποιητική συλλογή του Αχιλλέα Κατσαρού. Το βιβλίο αποτελεί αυτοέκδοση και αποτελείται από 54 ποιήματα σε ελεύθερο στίχο. Η ποίηση του Κατσαρού στοχαστική με συμβουλευτική και παραινετική διάθεση αγγίζει σχεδόν όλα τα ζητήματα της σύγχρονης εποχής.
Συχνά είναι καλό να δίνεις
αυτό που είναι μέσα σου αληθινό
αλλά το πιο αληθινό να το κρατάς για σένα
γιατί θα στο ζητήσει ο ουρανός
και που θα το βρει αν το έχεις δώσει;
Ξεκινώντας από αυτούς τους στίχους του ποιητή έχω να παρατηρήσω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο έχει πολύ από αυτό "το καλό" του ποιητή. Η ουσία της ποίησης δε μένει μόνο στο βιωματικό πεδίο αλλά μέσα από την ποίησή του προτρέπει τον αναγνώστη στην αγάπη και τον ανθρωπισμό.
Τι είναι το πρέπει μας
και η προστακτική μας
αν δεν έχουμε αγάπη
αν δεν παλέψουμε με το θάνατο....
Από την ποίηση του δεν λείπει το λυρικό στοιχείο ενώ οι αγαπημένες του λέξεις είναι η αγάπη και ο άνθρωπος. Τα ποιήματα του έχουν τη φρέσκια μάτια ενός πολλά υποσχόμενου ποιητή με ταλέντο. Παράλληλα έχει επινοήσει τον κατάλληλο δίαυλο επικοινωνίας με τον αναγνώστη με σαφή , κατανοητή
ροή, όπου πρωταγωνιστής είναι ο άνθρωπος και οι αγωνίες του χωρίς υπερβολές στη γλώσσα. Άμεση και καθημερινή γραφή χωρίς να λείπουν οι συμβολισμοί και τα ποιήματα που θέλουν διπλές αναγνώσεις.
Καλοτάξιδο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου